Op deze pagina's is het archief van DW B terug te vinden. Voor de actuele website ga naar: http://www.dwb.be

Amerika bij traktaat

Verschenen in: Mijn Amerika


Het geheim van drie is twee plus ????n alleen. Een onzalig getal, drie. Een cijfer dat priemt. Is er ooit een beest geboren met drie poten? Op een driezitsbank zit je ook het prettigst met z???n twee??n. Toch ging ik die winter van 1985 op zijn verzoek in. De dollar stond op 3,90 gulden, ik was nooit in Amerika geweest en bevond mij op de waterscheiding van een bruisende jeugd en een toekomst als ouder. Niet lang daarna beviel ik van mijn eerste kind. Dat er zoveel soorten pijn bestaan, met golven die over je heen rollen of in een wieling uit je ingewanden lijken te razen. Als de wereld uiteenvalt in feiten, is dat het eerste feit. Pijn is de bron van alle leven. Ander feit. Tom Castle zou onze vliegreis betalen.
       Tom Castle kwam uit New Canaan, volgens sommigen de rijkste stad van Amerika. Hoewel hij was opgeleid tot architect en opgegroeid op een steenworp afstand van het Glass House van Philip Johnson, paste de man met zijn onvolgroeide lichaam ??? Tom zal een krappe 1,60 meter zijn geweest ??? niet in de Amerikaanse droom. Op een dag zeilde hij op de Nederlandse kust en besloot niet meer terug te keren. Tot diep in de nacht konden zijn Amsterdamse vrienden bij hem terecht voor een afzakkertje. Steevast prettig beneveld zat hij in zijn atelier achter de oude kerk, whiskey en wietpijp binnen handbereik, en penseelde de gevels van de Keizersgracht. Of hij slingerde als het zwakke broertje van Tarzan aan een gymtouw door de ruimte die hij speciaal voor dit doel had voorzien van verhogingen. De vrijheid die hij zocht. Weg van zijn familie die was als te zure, koppige wijn.
       Als ik naar hem keek, bekroop me soms een onbehaaglijk gevoel. Er ging een soort meedogenloosheid van Tom uit zoals je ook wel ziet bij mannen in westerns, vooral de primitieve.

Onze reis begon met de dood van Mary Ann Castle. Haar laatste levensjaren had ze in bed doorgebracht, al dan niet in een delirium, zonder de oorlog met haar echtgenoot ook maar voor ????n moment te onderbreken. Tot haar spijt kon ze hem niet volledig onterven en hem het familiehuis ontnemen waar hun kinderen waren opgegroeid, voor wie overigens nog een stuk of wat huizen verspreid over Amerika overbleven. Het winterverblijf in South Carolina, in de buurt van slavenstad Charleston, telde veertien kamers, zeven badkamers, elk een andere kleur. Het landhuis had lang leeggestaan. In Amerika was geen professionele huisschilder te vinden, zei Tom, die zijn verworven eigendom tegen de hoogst mogelijke prijs op de huizenmarkt wilde brengen. ???Ze verven niet meer, ze spuiten.??? In de zomer kon ik met baby Engel in de tuin zitten, een tuin met de grootte en de allure van een park. In ruil voor onze vliegtickets zou Douwe hem enkele weken helpen renoveren.

Volgens Wittgenstein is de wereld door feiten vastgelegd, en zijn het daardoor alle feiten. Ook de frons van de vroedvrouw bij de laatste controle. Iets kan het geval zijn of niet, en dan kan al het andere gelijk blijven. Maar het leek haar verstandig de gynaecoloog te consulteren. Toeval of niet, eveneens een schouderloze van 1,60 meter. Hij voelde ook iets en vond niets. Wat als niets toch iets is? Op die vraag kon de gynaecoloog pas antwoorden na een kijkje te hebben genomen in mijn buik.

       Zo verscheen, zeven dagen voor vertrek, uit het niets van de verdoving mijn tweelingzus. Ongebaard en in het geheim had ze de vorm aangenomen van een teratoom, een wondergezwel rond mijn linkereierstok gevuld met haar, tanden en botmateriaal. Naast mijn bed stond Douwe, Engel op zijn arm, hij legde een bos rozen op het voeteneind en zei:
       ???South Carolina is waiting for you.???
       ???Uh?!???
       ???Ja ??????
       ???Je bent gek. Na een operatie. Dat kan niet!???
       ???Maar de tickets zijn gekocht en ?????? Zijn vingers plukten aan de lakens.
       ???En wat????
       Douwe haalde zijn schouders op en liep de ziekenhuisgang in.
       ???Het ligt in de mogelijkheden ??????, antwoordde de gynaecoloog aarzelend. Op dat moment keek hij mij niet aan, een beetje kippig tuurde hij over zijn brillenglazen naar Douwe.


Lees meer in Mijn Amerika.