Hier is het leven


Om zeven uur, bij het dagen van de dag, begin ik
de dag te vertellen, in het zonnetje
waarvan de warmte op dat moment een waar plezier is.

Om acht uur moet ik het verhaal
enigszins verhaasten, wil ik niet te laat komen
voor het vertrek om halfnegen.

Om tien uur, een maandje later, zal er
op een dag
door een teveel aan aandacht
alleen nog een mandje berg in brokken overblijven.

???s Middags beken ik me in de schaduw
van rode bijen, een onvergetelijk
onbetekenend feit,
zodat het zich dag na dag herhaalt.

Om ????n uur dertig herinner ik me
tot vijf uur dat de muilen over de bergpaadjes
volbloed Arabische hengsten zijn.

???s Avonds, tot tien uur, de ogen
ten hemel, opeens somber en peinzend, geknipt
om een gouden pagina met dubbele focus te vertellen.

???s Nachts kan ik maniakaal niet erkennen
dat ik me, voor ik de twee volgende dagen schrijf,
hardnekkig overgeef
aan de geneugten van tafel en anekdote.


Lees meer in hij zal door alles heen groeien.