We reden de hele dag om hier

Tot plots de velden paars en de gele velden beweeglijk

Op naar het Pruisische blauw boven de velden

En de bleke armen van de platanen in die ene bocht

Herinner je je die bocht waar de armen van de platanen als groenig wit gips

Elk apart reden we de hele dag om elkaar te omhelzen in de velden

De rozen aan de voet van de druiven, de oleander op het balkon

Reden we naar die ene plek waar we wijn

We omhelsden elkaar alsof het de laatste keer

Het was zo heet dat we het ene na het andere kledingstuk

In de bocht van de weg kochten we wijn

Groeven we het vlees op van wat we ons herinnerden aan de voet van de rozen

Lag open en bloot bij de rozen

Zoals vroeger reden we elk apart tot we elkaar aan de bocht

Wikkelden we het vlees van wat we ons herinnerden in dekens

Het vervolg van deze tekst lees je in de papieren versie van DW B 2017 3.