Eerste laureaat po??zie van Babylons Interuniversitaire Literaire Prijs 2017

De verdichting

Over een brug met maar een kant, terwijl ik spreek

loop ik gaten in de lucht

daaronder te schuilen, zeg ik je, of woorden als watten

op elke opening, fluister ik en ze dan leeglikken tot

alles erin past: een brug bevestigt breuken aan dit vel,

en jij

en ik, hoe we de wiskunde ontsnappen

de diepe wonden van de optelsom: een cel van een

en een is twee 

en we verdichten: als we spreken, vallen we niet samen

met toeval, als we de grond onder onze voeten dempen,

worden onze stappen luchtlenig

Het andere gedicht lees je in de papieren versie van DW B 2017 3.