I

In de schimmige grijswaarden van de echograaf

rijpen eieren doofstom en glazig.

Ze zwellen op als bolgeblazen kikkerogen

onderin een olierijke leemput in een bos in Panama,

en ze hangen maar te wachten, onnadenkend en bijziend,

enkel om te knappen

en om zwart als nieuwe universa af te sterven

in de gangen van de grot.

II

Dit is het wrede museum

van de verongelukte vruchtbaarheidsgodin.

Toermalijnen poseren geslepen in een rij

slechts om te glanzen.

De stenen zijn verschrikkelijk mooi.

Verschrikkelijk hard.

Het vervolg van deze tekst lees je in de papieren versie van DW B 2015 4 of op eLinea.