Op deze pagina's is het archief van DW B terug te vinden. Voor de actuele website ga naar: http://www.dwb.be

Nie

Verschenen in: Het portret!

Ze wordt steeds kleiner en krijgt een bochel. Zie je haar bochel? Zij wel. Jij ziet die ook. Geef het maar toe. Met haar benen is het nog erger gesteld. En haar gehoor. Verschrikkelijk, zo???n apparaat. Wat dat kost. Oud zijn en door het raam kijken, zo gaat het met haar. Ze kan wel naar buiten, maar Zij Die Nooit Bang Is is bang in een lift. Ze hebben er eens in vastgezeten, zij en haar man, ze werden zot. En daarbij, met haar benen, wat gaat zij buiten doen? Ver zal ze niet komen. 

        Inderdaad. Op het huwelijksfeest van haar kleindochter heeft ze urenlang een treintje aangevoerd, kriskras de dansvloer over, cava hijsend en meezingend tot de laatste. 

        Ach ja. Wat zegt dat, zo???n polonaise? 

        Er komt veel volk langs maar er komt ook veel volk niet langs en dat had ze niet van die mensen verwacht, dat stelt haar teleur, dat mag iedereen weten. 

        Opgelet, er zijn dus ook mensen van wie ze weet: die houden van mij. Dat zegt ze dan, als ze weggaan, op een berustende toon die geen tegenspraak duldt: ???Jij houdt van mij.??? ???Ja, heel veel???, zeggen die mensen dan. 

        Ze was altijd mooi gekleed. Nu nog. Een broche, een mooi ceintuurtje, dat hoeft niet duur te zijn. Die gouden hoektand zou ze nu niet meer doen, dat was de periode. Ze heeft prachtige handen, prachtige nagels. Je bent niet de enige die dat opmerkt. Haar kleindochter is manicure. Het kind moet toch oefenen? 

        Toen ze met haar zus in het caf?? van hun ouders werkte, eind jaren veertig, werden ze in kleren betaald. Haar zus morste op haar eigen jurken en stal dan die van haar. Daar had ze weinig geduld mee. Zelf morste ze nooit. Ze had dieprood haar, veel dikker dan dat van haar zus. Wie niet in een caf?? heeft gewerkt, weet niet welke vuile praat mannen verkopen, wat ze je voorstellen. En altijd over dat haar. Ze zetten haar graag op haar paard, de mannen, misschien omdat ze zo van zich afbeet; altijd twee keer, voor zichzelf en voor haar zus, die moest je verdedigen. Ze trouwden met twee broers, bleven in ????n huis wonen. Als haar zus ???s nachts alleen was, werd ze zo bang dat ze bij hen in bed kwam liggen. ???Schuif op???, zei ze dan tegen haar man. ???Mijn zus moet erbij.??? Haar man begreep dat. Die moest zijn broer beschermen. 

 

 

 

Het vervolg van deze tekst lees je in de papieren versie van DW B 2015 2.