Fugu is een vis die in de Stille Oceaan, voor de kust van Japan wordt gevangen. De vis heeft een bijzondere betekenis voor me omdat mijn moeder stierf door er een op te eten. Het gif bevindt zich in de geslachtsklieren van de vis, in twee tere blaasjes. Bij het bereiden moeten deze blaasjes met zorg worden verwijderd omdat door klunzigheid het gif kan doorlekken naar de aderen. Helaas is het niet makkelijk te zeggen of deze operatie al dan niet succesvol is verlopen. Je kunt het alleen uitvissen door te eten.

            Een fuguvergiftiging is verschrikkelijk pijnlijk en bijna altijd fataal. Als de vis gedurende de avond werd gegeten wordt het slachtoffer meestal in z???n slaap door pijn overmeesterd. Gekweld kronkelt hij rond en is tegen de ochtend dood. De vis werd na de oorlog ontzettend populair in Japan. Totdat striktere reguleringen werden ingevoerd, was het in de mode om het ontweien in eigen keuken uit te voeren en vervolgens buren en vrienden uit te nodigen voor het feestmaal.

            Ten tijde van mijn moeders overlijden woonde ik in Californi??. Mijn relatie met mijn ouders was ietwat gespannen in die periode, en als gevolg daarvan vernam ik de omstandigheden van haar dood pas toen ik twee jaar later terugkeerde naar Tokio. Klaarblijkelijk had mijn moeder altijd geweigerd om fugu te eten, maar had ze bij deze gelegenheid een uitzondering gemaakt omdat ze was uitgenodigd door een oude klasgenoot die ze niet wilde beledigen. Het was mijn vader die me op de hoogte bracht van de details toen we van het vliegveld naar zijn huis in het Kamakuradistrict reden. Toen we eindelijk arriveerden was een zonnige herfstdag bijna ten einde gekomen.

            ???Heb je in het vliegtuig gegeten???? vroeg mijn vader. We zaten op de tatamivloer in zijn theesalon.

            ???Ze gaven me een lichte versnapering.???

            ???Je zult wel honger hebben. We zullen eten zodra Kikuko er is.???

            Mijn vader was een vervaarlijk uitziende man met een grote steenharde kaak en onstuimige zwarte wenkbrauwen. Als ik eraan terugdenk leek hij veel op Chou En-lai, al zou hij zo???n vergelijking niet hebben gewaardeerd omdat hij bijzonder trots was op het pure samoeraibloed in onze familie. Zijn aanwezigheid stimuleerde in het algemeen niet tot ontspannen conversatie; de merkwaardige manier waarop hij iedere uitspraak deed alsof het zijn laatste was, verhielp dat niet. Terwijl ik die middag tegenover hem zat viel me een jeugdherinnering te binnen over de keer dat hij me een aantal maal rond de oren had geslagen omdat ik ???kwebbelde als een oud wijf???. Sinds mijn aankomst was ons gesprek onvermijdelijk gekenmerkt door lange stiltes.

            ???Het spijt me te horen van het bedrijf???, zei ik toen geen van ons beiden een tijd niet gesproken had. Hij knikte somber.

            ???Daarmee eindigt het verhaal niet???, zei hij. ???Nadat de zaak failliet ging, pleegde Watanabe zelfmoord. Hij weigerde met de schande te leven.???

            ???O, ik begrijp het.???

            ???Zeventien jaar lang waren we partners. Een principieel man met een groot eergevoel. Ik had een enorm respect voor hem.???

            ???Zul je ooit weer in zaken gaan???? vroeg ik.

            ???Ik ben ??? gepensioneerd. Ik ben te oud voor een nieuwe onderneming. De huidige zakenwereld is nu heel anders. Onderhandelen met buitenlanders. De dingen op hun manier doen. Ik begrijp niet hoe het zover heeft kunnen komen. Watanabe ook niet.??? Hij zuchtte. ???Een fijne vent. Een principieel man.???

            De theesalon keek uit over de tuin. Vanwaar ik zat kon ik de oude waterput zien waarvan ik als kind dacht dat het er spookte. Hij was nog net door het dikke gebladerte te zien. De zon hing laag en het grootste deel van de tuin was beschaduwd.

            ???Evengoed ben ik blij dat je hebt besloten om terug te komen???, zei mijn vader. ???Meer dan een bliksembezoekje, hoop ik????

            ???Ik weet nog niet wat mijn plannen zijn.???

            ???Ikzelf ben bereid het verleden te vergeten. Je moeder had zich ook voorgenomen om je weer te verwelkomen ondanks het feit dat ze ontsteld was door je gedrag.???

            ???Uw welwillendheid stel ik op prijs. Zoals ik al zei: ik weet nog niet wat mijn plannen zijn.???

???Ik ben er nu van overtuigd dat je geen kwade bedoelingen had???, vervolgde mijn vader.

???Je liet je leiden door bepaalde ??? invloeden. Zoals zoveel anderen.???

            ???Misschien moeten we het gewoon vergeten, zoals je voorstelde.???

            ???Zoals je wilt. Meer thee????

            Op dat moment echode er een meisjesstem door het huis.
            ???Eindelijk.??? Mijn vader stond op. ???Kikuko is gearriveerd.???

Vertaald door Bas Groes.
Lees meer in Dead men walking.