Op deze pagina's is het archief van DW B terug te vinden. Voor de actuele website ga naar: http://www.dwb.be

Drie fabels

Verschenen in: Lieve God
Auteur: Paul Verhaeghen

De eerste fabel. De minuscule botjes


Ze schreef de volmaakte zin.

       Hard werk was het niet; hij tuimelde zomaar uit de hemel recht in haar hoofd.
      
Ze hoefde er niets voor te doen.
      
Ze zat aan tafel en daar kwam hij in haar op, volledig en volmaakt.
      
Het was niet haar schuld.

Ze had zich altijd afgevraagd hoe dat zou voelen, wanneer je de volmaakte zin schreef.
      
Nu wist ze het.
      
Ze had zich altijd afgevraagd hoe hij zou klinken.
      
Als Jimi Hendrix op een zwoele zomernacht, als Johann Sebastian Bach op een statige zondagochtend?
      
Inderdaad.

Toen ze hem in de mond nam, smaakte hij naar oesters.
      
Rauw en een tikje verboden.
      
Bijwoorden zat.
      
Hij rolde van haar tong.
      
Hij gleed door haar keel als een vette klodder snot.

Waarom ik? vroeg ze.
      
De engel aan haar oor haalde zijn schouders op.
      
Waarom niet? zei hij. Had je liever dat iemand anders 'm had geschreven?
'
Ze was het met hem eens.

Hij staarde haar diep in de ogen, de volmaakte zin.
      
Onherstelbaar mooi.
      
Als de gebleekte schedel van een babyvogeltje, de minuscule botjes haarfijn aan elkaar gelast.
      
Hij knipperde niet met de ogen.
      
Hij staarde.

Leg het ons eens uit, zeiden haar vrienden.
      
Is het als naakt in de regen dansen?
      
Neen, zei ze. Dat is het niet.
      
Tenminste niet in het soort regen dat je hier hebt.

Ik zou hem jullie kunnen tonen, vervolgde ze.
      
Maar het zou je alleen maar droevig maken. Onvoorstelbaar droevig.
      
Die zin is maar een zin lang, en dan is hij voorbij.
      
Stel je voor. Je hebt ooit de volmaakte minnaar gekend, en nu is hij verdwenen.
      
Had je maar nooit liefgehad.

Voel je je zo, dan? vroegen ze haar.
      
Je hebt de volmaakte zin geschreven, en nu ben je onvergelijkbaar droef?

Vertel geen onzin, zei ze.
      
Voor mij ligt dat heel anders.
      
Snap je?
      
Ik schreef de volmaakte zin.

Ja ja, zeiden haar vrienden. Dat had je ons al verteld, ja.
      
De volmaakte zin.
      
Jaa ja.


Lees meer in Lieve God.