Ik ben niet van slechte wil. Echt niet. Ik zit bovendien tientallen uren per week achter de computer om me op welke manier dan ook ??? schrijvende, lezende, redigerende ??? met literatuur bezig te houden. Het scherm is voor mij een belangrijk venster op de literatuur. En niet alleen d??t scherm: ook het scherm van mijn iPad is dat, het scherm van mijn telefoon in mindere mate, maar de schermen van mijn e-readers ??? jawel twee in getal: een Sony voor het Nederlandstalige aanbod, een Kindle voor de rest ??? zijn dat in optima forma. Ik ben er dus echt niet tegen dat de literatuur zich losweekt van het papier en zich aan andere dragers hecht. Ik snap alleen de heisa om die zogenaamde nieuwe dragers niet zo.

Om mijn goede wil te tonen ben ik nog maar eens opgestaan. Het doosje met het schijfje erin staat namelijk tussen de boeken. Bij de T van Tomasula, Steve. De titel van deze ???nieuwe mediaroman??? is TOC en de cover van het doosje staat vol met loftuitingen en aanprijzingen. Weliswaar van mensen en tijdschriften waarvan ik nog nooit heb gehoord, maar zoals gezegd, ik ben niet van slechte wil. Deze mensen hebben ongetwijfeld een oprechte waardering voor dit werk. In 2010 is TOC bovendien uitgeroepen tot ???beste boek??? op de eLit Awards. Ik wil daar op zich niets op afdoen. 

Het vervolg van deze tekst lees je in de papieren versie van DW B 2016 2.