Eerst zien en dan pas sterven

???Ik had de Armeni??rs in Amerika horen praten over de slordigheid en de onverantwoordelijkheid van de mensen die in Armeni?? zelf wonen en ik dacht dat het daaraan lag. Ik had een kamer gereserveerd met uitzicht op de Ararat, maar ze hadden een fout gemaakt. Ik vond dat mijn rechten als consument geschonden waren en eiste de manager te spreken. Ineens verscheen er een hele groep medewerkers in mijn kamer en met z???n allen boden zij hun excuses aan voor het feit dat de berg in de mist verborgen was. Ze zeiden: als hij niet op Turks grondgebied stond, zouden we er iets aan kunnen doen, maar zoals de zaken nu liggen, kunnen we niets beginnen. Ze zijn vindingrijk en pienter???, vertelt meneer Markar glimlachend en vult een glas met water uit de kraan. ???De mensen en de natuur hier hebben hun zuiverheid weten te behouden. Yerevan heeft meer dan ????n miljoen inwoners, maar die drinken allemaal water dat afkomstig is van een bron. Jaren geleden heb ik in een tijdschrift gelezen dat er heel weinig van zulke steden waren op de wereld, en intussen zullen het er n??g wel minder geworden zijn. Weet u wel, dat regenwater vijfduizend jaar nodig heeft om bronwater te worden? Beseft u wel hoeveel tijd dat is? Ik ben twee??ntachtig???. Meneer Markar neemt heel voorzichtig en zuinig een slokje, alsof het levenselixer is. ???Als ik naar dit water kijk, voel ik de frisse berglucht, hoor ik het geluid van beekjes die van de bergen naar beneden stromen. Mijn hele vaderland zit in dit ene glas.???

        Markar Peypoentsjan is een Amerikaanse miljardair met een kapitaal dat meer bedraagt dan de hele Armeense overheidsbegroting. Hij heeft alleen ????n onvervulde droom: een bezoek aan Armeni?? brengen om de Ararat te zien. Door zijn werk en zijn gezin was hij er nooit toe gekomen om die droom waar te maken. Maar nu zijn vrouw gestorven is en de artsen bij hem leukemie hebben geconstateerd, heeft meneer Markar geen tijd meer om zijn bezoek aan Armeni?? nog langer uit te stellen. Hij begrijpt dat, als hij de Ararat nu niet ziet, hij hem nooit meer zal zien.

Het vervolg lees je in de papieren versie van DW B 2013 5.