Reportages
Op 7 oktober 2017 was het vijf jaar geleden dat Ivo Michiels overleed. Lars Bernaerts en Sigrid Bouset vroegen aan acht auteurs en aan zijn echtgenote om hun geliefde auteur sprekend in leven te houden.
Op zondag 8 oktober om 11 u. werd dit huldenummer van DW B ...
De man van haar leven
1. Een zwaan handschoenen aantrekken
Sarah haalde de vijfde archiefdoos van die dag af bij de balie van de leeszaal. Je wist maar nooit. Haar schrift met aantekeningen lag open op haar tafel. Woorden, pijlen, uitroeptekens, een eigen systeem van afkortingen, doorhalingen, uitgeprinte en ingekleefde teksten die ze voortdurend onder ogen wilde hebben. De meest frappante lezingen van en bedenkingen bij het Oeuvre, de zinnen van interpretatoren die haar moed gaven.
???Zijn grootheid is eerst in de twintigste eeuw ontdekt, zo denkt men soms, doch hiermee matigt men zich te veel aan.???
???Moeten wij niet veeleer veronderstellen dat hij er genoegen mee nam als de vertegenwoordiger van een minder belangrijke kunstsoort op te treden, aan wie, als aan de latere rondreizende toneelspelers in tegenstelling met de vorstelijke theatergroepen, veroorloofd was wat men van geen offici??le kunstenaars zou hebben geduld????
???Veel vreemde versieringen van sinnekens ziet men van zijn grappen in Prent: maar hij had er nog zeer veel, net en zuiver getekend, met opschriften bij, deels te bijtend en kritisch, die hij in zijn doodziekte door zijn huisvrouwe liet verbranden, uit berouw of angst dat zij daardoor zou lijden of verantwoording had af te leggen. Hij liet zijn vrouwe in testament een stuk met een Ekster op de galg, bedoelende met de ekster de klappende tongen, die hij de galg toewenste: hij had voorts gemaakt, Het doorbreken van de waarheid: dit zou (naar zijn zeggen) ???t beste zijn, dat hij gemaakt had. Hij liet na twee zonen, die ook goede schilders zijn.???
Ze opende de doos en bladerde snel door de bundels stoffig papier. Brieven. Allemaal in hetzelfde handschrift, met lange uithalen. Behalve op ????n vel, schuin tussen de overige gestoken, van een andere kwaliteit papier. Ze vouwde het open en las. Een nieuw handschrift was altijd even wennen, zelfs al was je vertrouwd met de kalligrafie??n en het haastwerk van de eeuw. Het duurde enige tijd voordat ze besefte wat zich openbaarde.
Het vervolg van deze tekt lees je in de papieren versie van DW B 2016 4.