Dit soort grijs zal het worden, dacht Viktor Donker toen hij op een nevelige ochtend in oktober aankwam in het station van de oude Limburgse mijnstad Genk. Enkele dagen tevoren was hij uit het Italiaanse Faenza vertrokken en hoewel hij een vermoeiende treinreis achter de rug had en onderweg nauwelijks wat had geslapen, liep hij met zijn camera in de aanslag door de bouwwerven in de omgeving van het spoorwegstation zonder zich af te vragen waar hij zich bij zijn aankomst moest melden.

       Geachte heer Donker,

       Met genoegen delen wij u mee dat u werd geselecteerd om met uw
       fotografisch werk deel te nemen aan het multiculturele project
       waarmee de Stad Genk haar meervoudige verleden zichtbaar wil
       maken binnen de Europese context van vandaag.

Een oud wijf kwam uit het onbewoonde beton van de nieuwbouw tevoorschijn en vroeg Viktor of hij wat wisselgeld kon missen. Ze sprak een onverstaanbaar Italiaans dialect met een Limburgs timbre.
       Bij de ingang van een ondergrondse garage dreef de schrale herfstwind petflessen en drankblikjes bijeen. Niets genereert zoveel afval als beschaving. De vrouw onderzocht de bankbiljetten en bedacht dat diegene die alweer was verdwenen wellicht niet goed bij zijn hoofd was.
       Viktor fotografeerde een paar schoolmeisjes die bij de bushalte elkaars haren kamden. Virgo, Venus, Aquarius. Hij had zijn jeugd doorgebracht in het Italiaanse dorpje Brisighella waar zijn moeder bij haar moeder ging inwonen nadat haar echtgenoot naar Belgi?? was vertrokken. Iedere maand stuurde hij wat geld, maar langer dan een halfjaar hield hij het niet vol.
       ???Het heeft nog lang geduurd???, zei zijn grootmoeder. Ze bracht de oude fonograaf op gang en liet Madame Butterfly door het huis weergalmen.
       Viktor had geen herinneringen aan zijn vader. Hij droeg niet eens zijn naam. Toen hij drie jaar oud was, liet zijn moeder hem Donker noemen. Wat maakt het uit voor een ambtenaar? Hij was opgestaan van zijn bureau om de zoveelste jonge vrouw het hof te maken. En zij had er alles aan gedaan opdat de naam van haar zoon niet langer aan haar huwelijk zou herinneren. De kapper in het dorp verhuurde kamers.
       Viktor ging koffiedrinken. Hij dacht terug aan de schommel onder de oude eucalyptusboom en aan zijn moeder die hem heen en weer wiegde. In april zou het een jaar geleden zijn dat ze in nog steeds onduidelijke omstandigheden was omgekomen toen ze terugkeerde van een huwelijksfeest. Het beeld uit zijn herinneringen aan haar verdween steeds opnieuw, keerde terug, werd scherper, vervaagde en vloeide weer weg.
       De dienster bracht een espresso. De oorlog tegen Irak ging zijn vijfde jaar in. Bibliotheken en musea werden door een christelijke beschaving in de as gelegd. Kostprijs: drie biljoen dollar. Aantal doden: vraagteken, kruisteken, nationale hymne, militaire eer. Een Frans bataljon vertrok naar Afghanistan. Een paar duizend manschappen van het Belgische leger volgden.
       De uitnodiging voor de fototentoonstelling had het over een hedendaags levensgevoel. In Genk doken kinderen op uit Roemeni?? die men op straat uit plassen zag drinken. Het nieuws bereikte nauwelijks de lokale pers.

       Als bijlage vindt u een reeks praktische tips in verband met uw
       verblijf. We hopen dat ze beantwoorden aan uw verwachtingen en
       blijven steeds bereid om met uw verdere wensen rekening te houden.

       J. Van Den Dale, bestuurssecretaris
       Kabinet Schepen van Cultuur, Sport, Milieu en Mobiliteit


Lees meer in BabelGium.