Op deze pagina's is het archief van DW B terug te vinden. Voor de actuele website ga naar: http://www.dwb.be

Korte beschouwingen

Verschenen in: Het lied & De wetten
Auteur: Miroslav Holub

 

 

Korte beschouwingen

 

Vertaald door Kamiel Vanhole

 

 

 

 

Korte beschouwing over reageerbuisjes

 

 

Neem

              een stuk vuur, een stuk water,

              een stuk konijn of een stuk boom,

              of om het even welk stuk mens,

              meng het, schud het, zet er een stop op,

              hou het warm, in het donker, in het licht, gekoeld,

              laat het een poos stilstaan ??? terwijl jullie verre van stilstaan ???

              maar dat is net de grap.

 

Na een poos

              kijk je ??? en het groeit,

              een kleine oceaan, een kleine vulkaan,

              een kleine boom, een klein hart, een klein brein,

              zo klein dat je het niet hoort jammeren

              om eruit te willen,

              maar dat is net de grap, het niet horen.

 

Ga dan

              en sla het op, allemaal strepen of

              kruisen, sommige met een uitroepteken,

              allemaal nullen en cijfers, sommige met een uitroepteken,

              en dat is net de grap, in feite is een reageerbuisje

              een middel om nullen te veranderen

              in uitroeptekens.

 

Dat is de echte grap

              die je voor een tijdje doet vergeten

              dat je eigenlijk zelf

              in het reageerbuisje zit.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Korte beschouwing over kaarten

 

 

Albert Szent-Gyorgi, die een en ander wist over landkaarten,

              waardoor het leven zich naar hier of daar beweegt,

              vertelde graag dit verhaal uit de oorlog,

              waardoor de geschiedenis zich naar hier of daar beweegt.

 

Uit een kleine Hongaarse eenheid in de Alpen koos een jonge luitenant

              een groepje verkenners en zond hen de ijzige woestenij in.

              Onmiddellijk

              begon het te sneeuwen, het sneeuwde twee dagen lang en het groepje

              keerde niet terug. De luitenant was verbijsterd: hij had zijn mannen

              de dood ingestuurd.

 

Op de derde dag echter was het groepje verkenners terug.

              Waar hadden ze gezeten? Hoe hadden ze hun weg gevonden?

              Ja, legden de mannen uit, we waren er zeker van dat we verloren waren

              en wachtten op ons einde. Toen vond iemand van ons

              een landkaart in zijn zak. We kregen weer zelfvertrouwen.

We maakten een bivak, wachtten tot het ophield met sneeuwen en vonden dan met de kaart

              de goede richting.

              En hier zijn we dan.

 

De luitenant vroeg of hij die opmerkelijke kaart eens mocht zien

              om ze te bestuderen. Het was geen kaart van de Alpen,

              maar van de Pyrenee??n.

 

Tot ziens.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Korte beschouwing over de relativiteitstheorie

 

 

Albert Einstein, in gesprek ???

              (Kennis is ontdekken

              wat je te zeggen hebt) ??? op een dag in gesprek

              met Paul Val??ry,

              werd gevraagd:

 

Meneer Einstein, hoe gaat u om

              met uw idee??n? Schrijft u ze neer

              op het moment dat ze u invallen? Of alleen

              ???s nachts? Of ???s ochtends?

 

Waarop Albert Einstein antwoordde:

              Meneer Val??ry, in ons vak

              zijn idee??n zo zeldzaam dat

              wanneer iemand op een idee komt

              hij dat wellicht niet zal vergeten.

 

Nog in geen jaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Biodrama

 

 

De poppenkoning

organiseert een bereden jacht

op worsten.

Doodsbange braadworsten

en verbijsterde frankfurters

scheren zich weg in het struikgewas,

hun vette buikjes

doorzeefd met pijlen.

 

Ze zijn bijna uitgeroeid.

De laatste exemplaren

worden bewaard

in gekoelde kooien

in de zoo van Babylon.

 

Het evenwicht in de natuur

is weer overhoop gehaald. De doodsklok

luidt voor de ongewervelden.

 

Een paar dwaze kinderen

huilen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een ver janken

 

 

Op 6 juli 1885

haalde een dolle hond

in de Elzas

de negenjarige Joseph Meister onderuit

en beet hem veertien keer.

 

Meister was de eerste pati??nt

die door Pasteur werd gered

met zijn vaccin, in dertien

geleidelijke dosissen

van het verdunde virus.

 

Pasteur stierf tien jaar later

aan een beroerte.

De conci??rge Meister

pleegde vijfenvijftig jaar later

zelfmoord, toen

de Duitsers zijn Pasteur Instituut

met al die arme honden bezetten.

 

Alleen het virus

stond boven dit alles.